Զգուշացում: Բլոգում օգտագործվում է ոչ նորմատիվ բառապաշար:
Մի անգամ, պատահաբար ինտերնետում հայտարարություն տեսա, որ մի գեյ փնտրում է մինչև 16 տարեկան տղա, հետն ընկերություն անելու համար: Որոշեցի իր մեիլին գրել: Գրել էի, որ ուզում եմ միայն իրա հետ շփվել, որպես երկու միանման մարդիկ ու ոչ ավելին: Երկար ժամանակ խոսում էինք: Ինքը 22 տարեկան էր: Նկարն էլ էր ուղարկել, բայց ես իմը չէի ուղարկում, րովհետև նախ վախենում էի, երկրորդ գիտեի, որ իրա դուրը չեմ գա: Ուզում էր, որ հանդիպենք, բայց ես անընդհատ մերժում էի: Ասում էր, որ ամեն ինչ նենց կանի, որ ես ցավ չզգամ: Եթե իր փոխարեն ուրիշը լինի, կքունի ու կթողի, ես էլ հոգեբանական սթրես կապրեմ:
Մի օր իրան ջջեցի իմ ցուցակներից: նցավ մի քանի ամիս ու ես պատահական իրան էլի գտա: Գրեցի, հարցրեցի թե ոնցա, ինչ ա անում: Ասել էր թե որտեղա սովորում: Իրան ասու էի, որ կաշխատեմ ոչ մի անգամ տղու հետ չլինեմ, որովհետև չեմ ուզում ընդունեմ որ ես տենցն եմ: Իրան գտնելուց հետո, որ ինձնից յան տա, ուրկեցի իմ նկարը ու հասա ուզածիս: Ինքը ինձ չհավանեց ու տենց բաժանվեցինք: Անունը Ռուբեն էր: Հետքրքիրա, հիմա ոնցա դասավորվել իրա կյանքը... կարելիա նորից գտնել, ուղղակի հետաքրքրվել ու որպես առաջին ընկեր ասել, թե ինչերի միջով եմ անցել: Կարծում եմ իրան էլ ինչ-որ չափով կհետաքրքրի:
No comments:
Post a Comment